EL MANANTIAL DE TU MIRADA / MOAMEYALTLACHALIS
Si se pudiera, luciérnaga honorable,
desearía verte:
restregarme las legañas de un perro
y presenciarte amorosamente;
pero aun así́ en mí reluces porque me has donado
tu idioma de estrellas con el cual te criaste
y así́ broto y me esparzo cada tarde.
Además, la caricia que tu rostro manifiesta
la llevo en el recuerdo de mi camposanto,
como en estos tiempos,
como en estos días,
como en estas tardes amoratadas,
conseguían tus manos límpidas
empanadas de morado pensamiento.
Sólo a ras del manantial de tu mirada
ando volando.
Tla welisia, noxoxotlametsin,
timitsitasnekisia:
nikneke ninoixtololotlalilis iixtenkwitla se itskwintle
ika ihkon kwahle timitsyolitas.
Maske nopan timoixpetlanalcha ika otinetsmakak
mositlaltlahtoltsin wan ika otimoskalteh
kache ihkon nixochipone, ninomoyawa chotlaktipan.
Ihkon te, moixtewetskalis netsmapepetsowa
niman nikwika noihtik nonemiliskalmiktlan,
ken aman in tonahle,
ken ipan in tonahle,
kamohchotlaktipan,
momatsitsiwan chopahkeh kwahkiyah
tlanemiliskamohpantsin.
San iixko moameyaltlachalis
nipatlantineme.
__________
Iván León Javier, Teyatl (Acatlán, Chilapa de Álvarez, Guerrero). Traductor, escritor, promotor y profesor de náhuatl. Egresado de la Universidad Pedagógica Nacional y diplomarte en Lingüística Descriptiva por la Universidad Autónoma de San Luis Potosí́. Ha colaborado para fortalecimiento, revitalización y documentación de las lenguas indígenas nacionales. Poema incluido en In xochitl in kuikatl. 24 poetas contemporáneos en lengua náhuatl. Volumen I. Selección y prólogo de Martín Tonalmeyotl. Universidad de las Américas, Puebla, 2020.